Wonen² | Tussen stof en puin: op de koffie aan de Kottendijk

Op de plek van de oude Aldi – tussen de Deurningerstraat en de Kottendijk – verrijzen de komende jaren 23 nieuwe woningen. Waar in de omliggende straten volop wordt gevarieerd in bouw, vormt deze wijk straks een eenheid. Toch blijven midden in de nieuwbouwwijk een paar bestaande woningen behouden.

Het enige vrijstaande huis is van Erica Rompelman (42, zorginkoper) en wordt al tijden omgeven door stof en puin. Hoe is het om midden in een bouwproject te wonen?

In 2015 kocht Erica de woning aan de Kottendijk, waarin ze inmiddels samenwoont met haar vriend. Toen al was het huis grotendeels omgeven door braakliggend terrein: “Het was meteen duidelijk dat hier nog veel zou gebeuren. Maar het huis voelde als een gelukje, het is een netjes onderhouden oud woningbouwhuis. Niet modern of naar mijn smaak, maar de buitenkant ziet er grappig uit en het heeft mooie, oude details.”

Vriendelijk ontwerp

Stap voor stap knapte ze de woning op, terwijl ze ondertussen de planvorming voor het gebied goed in de gaten hield: “Ik ben eigenlijk heel blij met alles wat er om ons heen gebeurt. Het maakt de omgeving alleen maar fijner. Vanaf dit najaar gaan ze ook echt op ons stukje bouwen. Wat ik heb gezien oogt als een vriendelijk ontwerp, met genoeg ruimte om de woningen heen. De stijl past bij de wijk: groen, niet te hoog en met een eigen uitstraling.”

Goed bewaard geheim

Erica verhuisde ooit voor de liefde vanuit het Gooi naar Hengelo en is sindsdien in Twente blijven wonen. Ze voelt zich hier thuis vanwege het groen, de rust en de no-nonsense mentaliteit: “Er gebeurt hier genoeg, maar ik vind het ook leuk dat Enschede een goed bewaard geheim is.”

De plek waar haar huis staat, speelde ook een rol bij de aankoop: “Je bent vanaf hier zo op de Oude Markt, maar ook zo in de natuur. Ik loop graag even de stad in, naar de boekhandel en ergens koffie drinken.” Wat betreft het groen in de buurt is het van Heekpark favoriet: “Daar kun je mooi hardlopen. Je loopt vanuit het park zo verder het groen in. Roombeek vind ik ook heel mooi geworden, daar lopen mooie paadjes door het groen. Vanuit mijn huis loop ik er zo naartoe, door het parkje bij de herdenkingsplek van de vuurwerkramp.”

Kleine aardbeving

Als het gaat om de overlast die de bouwwerkzaamheden veroorzaken, blijkt Erica over een prettige dosis relativeringsvermogen te beschikken: “Toen ik het huis kocht, wist ik dat het zou gebeuren. Je moet je er niet aan ergeren, het hoort bij deze plek en deze tijd. Op een zeker moment wordt het afgerond, en in de tussentijd is het prima te doen. Aan de bouwgeluiden zijn we al helemaal gewend geraakt.”

Toch is het niet alleen maar pais en vree: “Bij de sloop van de Aldi hebben ze het huis geraakt. Dat was even schrikken. Echt een enorme klap, als een kleine aardbeving. We hoorden de muur scheuren. Daar heb ik wel even stress van gehad. Maarja, dat heeft niet zoveel zin. Het is netjes afgehandeld, al moet het herstel nog plaatsvinden. Het betekent vooral dat we nog even geduld moeten hebben met het verbouwen van de badkamer.”

Duurzaam interessant

Erica is afgestudeerd als archeoloog. Hoewel ze inmiddels een heel ander beroep uitoefent, volgt ze vanuit die achtergrond de ontwikkelingen in Enschede aandachtig: “Het is mooi om te zien dat de stad toekomstgericht wordt ingericht. Voor problemen als toenemende droogte, harde buien en oplopende temperaturen wordt een natuurlijke oplossing gezocht. Het is een hele uitdaging om een stad, voor verschillende groepen, duurzaam interessant te houden. Er zijn zoveel manieren om de ruimte te gebruiken.”

Als het om haar eigen wijk gaat, hoopt ze op een levendige buurt, waarin je fijn kunt wonen: “Rustig, maar ook met alle voorzieningen dichtbij. Ik verheug me bijvoorbeeld op de opening van de nieuwe Melkhal. Daarmee ontstaat meer verbinding in de wijk. Zo kijk ik er steeds naar: tijdens het bouwen is het heus even onhandig, maar in totaalplaatje valt alles straks op z’n plek.”